فهرست مطلب انواع قیر
قیر یک ماده سیاه چسبناک و نفتی است که از فرآیند ازت گیری گازوئیل و بنزین تولید می‌شود. این ماده از طریق فرآیندهای شیمیایی و حرارتی به دست می‌آید. قیر از نظر شیمیایی مخلوطی از هیدروکربن‌های سنگین است که از مواد آلی مانند نفت خام تولید می‌شود. از قیر در صنایع مختلفی مانند راهسازی، عایق‌سازی، و تولید مواد شیمیایی استفاده می‌شود.
انواع قیر بر اساس منشأ
1. قیر طبیعی
این نوع قیر از معادن و دریاچه‌های قیر طبیعی به دست می‌آید. قیر طبیعی، یک نوع ماده آسفالتی است که از تجزیه و تکثیر طبیعی مواد گیاهی یا حیوانی مانند چوب، سنگ زنده، یا نفت خام به دست می‌آید. این نوع قیر در زمینه‌های مختلفی مانند راهسازی، عایق‌سازی، و در برخی موارد پزشکی استفاده می‌شود. قیر طبیعی اغلب به عنوان یک منبع اصلی برای تولید آسفالت استفاده می‌شود که در ساخت و نگهداری جاده‌ها و سایر سازه‌های عمرانی به کار می‌رود.
از قیر طبیعی در مقیاس کم به دلیل قیمت بالا و محدودیت منابع، بیشتر برای عایق‌کاری و پوشش‌های ضد آب استفاده می‌شود.
2. قیر نفتی
یکی از انواع قیر است که از تصفیه و تقطیر نفت خام به دست می‌آید. قیر نفتی یک نوع قیر است که از تجزیه و تکثیر نفت خام به دست می‌آید. این قیر از مواد آلی در نفت خام تشکیل می‌شود که به طول فرآیندهای زمانی و شیمیایی بر اثر فشار و دما تبدیل به قیر می‌شوند. قیر نفتی معمولاً یک ماده سیاه و چسبناک است که از طریق گرمایش نفت خام و انجام فرآیندهای مختلف مانند ازت‌گیری به دست می‌آید.
استفاده از قیر نفتی در صنایع مختلف مانند راهسازی، عایق‌سازی، و تولید مواد شیمیایی انجام می‌شود. این نوع قیر از نظر شیمیایی مخلوطی از هیدروکربن‌های سنگین است که از مواد آلی موجود در نفت خام تشکیل می‌شود.
این نوع قیر به دسته‌های مختلفی مانند قیر دمیده، قیر امولسیونی، قیر محلول و … تقسیم می‌شود و کاربردهای بسیار متنوعی در صنعت ساختمان و راهسازی دارد.
2. قیر قطرانی
قیر قطرانی یا قیر قار (به انگلیسی: Tar)، یکی از انواع قیر است که از تجزیه و تکثیر مواد گیاهی مانند چوب، سنگ زنده، یا دیگر مواد آلی در فرآیندهایی مانند خمیرزنی و گرمایش به دست می‌آید. این نوع قیر اغلب به عنوان یک ماده سیاه چسبناک شناخته می‌شود که در دماهای معمولاً کمتر از قیر نفتی نرمتر است.
از قیر قطرانی در صنایع مختلفی از جمله راهسازی، ضد زنگ‌سازی، و پوشش‌دهی به ساختمان‌ها و سایر سازه‌ها استفاده می‌شود. این نوع قیر به دلیل خواص خود به عنوان یک ماده ضد زنگ و عایق نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
به دلیل سمی بودن و مشکلات زیست محیطی، استفاده از این نوع قیر به طور قابل توجهی کاهش یافته است.
انواع قیر بر اساس کاربرد
1. قیر عایق‌کاری
قیر به عنوان یک ماده عایق‌کاری مورد استفاده قرار می‌گیرد، به ویژه در صنایع ساختمانی و راهسازی. ویژگی‌های چسبندگی، ضدآب بودن و مقاومت در برابر عوامل جوی از جمله خصوصیاتی هستند که قیر را به عنوان یک ماده عایق‌کاری موثر می‌سازند.
در صنعت ساختمانی، قیر معمولاً برای عایق‌کاری و ضد نفوذ کردن سطوح استفاده می‌شود، به عنوان مثال در عایق‌کاری سقف، کف، دیوارها و سایر قسمت‌های ساختمان. از قیر به عنوان ماده عایق‌کاری همچنین در ضدزنگ‌سازی و پوشش‌دهی سازه‌های فلزی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در صنعت راهسازی نیز، قیر به عنوان یک ماده عایق‌کاری مهم استفاده می‌شود. این استفاده شامل پوشش روسازی جاده‌ها، عایق‌کاری سطوح آسفالتی و بتنی، و همچنین تعمیر و نگهداری سطوح راه‌ها می‌شود.
از دیگر کاربردهای قیر به عنوان ماده عایق‌کاری می‌توان به استفاده در تولید مواد ساختمانی مانند چسب‌ها و رنگ‌ها اشاره کرد.
این نوع قیر باید مقاومت بالایی در برابر آب و نفوذ رطوبت داشته باشد.
2. قیر راه سازی
قیر راهسازی یکی از استفاده‌های اصلی انواع قیر در صنعت راهسازی است. این نوع قیر، به عنوان یک ماده بین روسازی جاده‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد تا بهبودی در ویژگی‌های روسازی ایجاد کند و عمر مفید جاده را افزایش دهد.
استفاده از قیر راهسازی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
پوشش روسازی: قیر به عنوان یک ماده بین روسازی استفاده می‌شود تا لایه‌های روسازی جاده‌ها را به هم چسبانده و به آنها استحکام و انعطاف پذیری بیشتری بدهد.
ضد آب کردن: قیر به عنوان یک ماده آب‌گریز استفاده می‌شود تا از نفوذ آب به ساختار جاده و نرم شدن آن در مقابل بارهای سنگین جلوگیری کند.
افزایش مقاومت در برابر فشارهای مکانیکی: قیر می‌تواند استحکام سطح جاده را در برابر فشارهای ترافیکی و شرایط جوی بهبود دهد.
افزایش عمر مفید جاده: با بهبود وضعیت سطح جاده و جلوگیری از خرابی‌های زودرس، استفاده از قیر می‌تواند عمر مفید جاده‌ها را افزایش دهد و نیاز به تعمیرات مکرر را کاهش دهد.
استفاده از قیر راهسازی به عنوان یکی از روش‌های موثر در بهبود بنیه و ایمنی جاده‌ها شناخته می‌شود و در ساخت و نگهداری زیربناهای حمل و نقل اساسی تأثیرگذار است.
مهم‌ترین کاربرد قیر در ساخت و نگهداری جاده‌ها، باندهای فرودگاه، و محوطه‌های باز است.
این نوع قیر باید مقاومت بالایی در برابر سایش، ترافیک، و شرایط آب و هوایی مختلف داشته باشد.
3. قیر صنعتی
قیر صنعتی یکی از انواع قیر است که در صنایع مختلف به کار می‌رود. این نوع قیر معمولاً از فرآیند تقطیر نفت خام به دست می‌آید و دارای خصوصیات و کاربردهای متعددی است.
کاربردهای قیر صنعتی عبارتند از:
تولید آسفالت: قیر صنعتی به عنوان یکی از مواد اصلی در تولید آسفالت برای ساخت جاده‌ها، پل‌ها و فرودگاه‌ها استفاده می‌شود. آسفالت حاوی قیر صنعتی به عنوان یکی از عوامل اصلی می‌تواند به سطح جاده استحکام و انعطاف بیشتری بدهد.
عایق‌سازی: قیر صنعتی برای عایق‌سازی ساختمان‌ها و سازه‌های صنعتی استفاده می‌شود. این ماده به عنوان یک پوشش مقاوم در برابر آب، حرارت، و عوامل جوی دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
تولید محصولات شیمیایی: قیر صنعتی در تولید محصولات شیمیایی مانند چسب‌ها، رنگ‌ها، مواد لاستیکی و سمانته استفاده می‌شود.
تولید کاهش کننده‌های لغزنده: قیر صنعتی به عنوان ماده اصلی در تولید کاهش کننده‌های لغزنده مورد استفاده در صنایع مختلف از جمله صنایع نفت و گاز، صنایع خودروسازی و مواد شیمیایی استفاده می‌شود.
با توجه به ویژگی‌های خود، قیر صنعتی یک ماده چندمنظوره است که در صنایع مختلف به کار می‌رود و اهمیت زیادی دارد.
از این نوع قیر در پوشش لوله‌ها، عایق‌کاری مخازن، و تولید محصولات مختلف مانند رنگ‌ها، ماستیک‌ها، و مواد درزگیر استفاده می‌شود.
ویژگی‌های قیر صنعتی
ویژگی‌های قیر صنعتی بسته به کاربرد خاص آن متفاوت است.
انتخاب نوع قیر صحیح برای هر کاربرد به عوامل متعددی بستگی دارد. برخی از عوامل موثر بر نوع قیر شامل موارد زیر می‌شود:
۱. ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی قیر: این شامل ویژگی‌هایی مانند دمای نرم شدن، روانی، چسبندگی، پایداری حرارتی و مقاومت در برابر عوامل جوی است. این ویژگی‌ها باید با نیازهای کاربردی هر پروژه همخوانی داشته باشند.
۲. مقصد استفاده: استفاده از قیر در راهسازی، عایق‌سازی، تولید مواد شیمیایی و غیره می‌تواند نیازهای خاصی داشته باشد و بنابراین نوع قیر مورد نیاز متفاوت باشد.
۳. شرایط محیطی: شرایط اقلیمی، دما، رطوبت و ترافیک ممکن است تأثیر زیادی بر عملکرد قیر داشته باشند. برای مثال، در مناطق با دمای بالا نیاز به قیر با پایداری حرارتی بیشتر است.
۴. توانایی تأمین: در نظر گرفتن قابلیت تأمین مقدار مورد نیاز قیر با توجه به ساخت و تولید آن از اهمیت بالایی برخوردار است.
۵. قوانین و استانداردها: در بسیاری از صنایع، استفاده از قیر مشخصات و استانداردهای خاصی را می‌طلبد که باید رعایت شود.
با در نظر گرفتن این عوامل، انتخاب نوع مناسب قیر برای هر کاربرد می‌تواند به بهبود عملکرد و ماندگاری پروژه‌ها کمک کند.
در صنعت ساختمان، از قیر برای عایق‌کاری رطوبتی و چسباندن مصالح مختلف استفاده می‌شود. به طور کلی، سه نوع قیر ساختمانی رایج وجود دارد:
1. قیر شل 60/70
قیر شل 60/70 یکی از انواع قیر است که بر اساس دمای نرم شدن آن تعریف می‌شود. این کد نشان دهنده محدوده دمای نرم شدن است. در اینجا، عدد اول (60) نشان دهنده حداقل دمای نرم شدن قیر در درجه سلسیوس است، و عدد دوم (70) نشان دهنده حداکثر دمای نرم شدن قیر است. به عبارت دیگر، قیر شل 60/70 به این معناست که دمای نرم شدن آن بین 60 درجه و 70 درجه سلسیوس است.
استفاده از قیر شل 60/70 به عنوان ماده روسازی در ساخت جاده‌ها و پروژه‌های راهسازی رایج است. این نوع قیر به دلیل ویژگی‌هایی مانند چسبندگی، انعطاف‌پذیری و پایداری در برابر عوامل جوی مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین، قیر شل 60/70 معمولاً در تولید آسفالت برای روسازی و بهبود سطوح جاده‌ها استفاده می‌شود.
مشخصات:
درجه نفوذ: 60 تا 70 دهم میلی‌متر
نقطه نرمی: 49 تا 56 درجه سانتیگراد
کاربرد:
عایق‌کاری رطوبتی: سقف‌ها، پی‌ها، و دیوارها
چسباندن ایزوگام
تولید آسفالت در مناطق گرمسیر
مزایا:
پایداری در برابر عوامل جوی: قیر 60/70 دارای پایداری مناسبی در برابر عوامل جوی مانند باران، آفتاب، و تغییرات دما است. این ویژگی باعث می‌شود که قیر به عنوان ماده روسازی مطلوبی برای ساخت جاده‌ها و سایر پروژه‌های راهسازی شناخته شود.
چسبندگی و اتصال مناسب: قیر 60/70 دارای خواص چسبندگی مناسبی است که به خوبی به سطح جاده متصل می‌شود و بهبودی در استحکام جاده ایجاد می‌کند.
قابلیت بازیافت: قیر 60/70 می‌تواند به راحتی بازیافت شود، این امر باعث کاهش هدر رفت مواد و حفظ محیط زیست می‌شود.
معایب:
حساسیت به دما: قیر 60/70 در دماهای بسیار پایین ممکن است خود را سفت کند و در دماهای بسیار بالا نیز ممکن است نرم شود. این ویژگی ممکن است در انتقال، ذوب و استفاده از قیر مشکلاتی ایجاد کند.
تاثیرات محیطی: استفاده از قیر ممکن است در مواجهه با شرایط محیطی باعث آلودگی هوا و خلق بوهای نامطبوع شود.
نیاز به نگهداری منظم: جاده‌ها و سایر سازه‌های راهسازی که با استفاده از قیر 60/70 ساخته شده‌اند، نیاز به نگهداری و تعمیرات منظم دارند تا عمر مفید آنها افزایش یابد و ایمنی رانندگان حفظ شود.
به طور کلی، قیر 60/70 به عنوان یکی از گزینه‌های متداول برای روسازی و ساخت جاده‌ها استفاده می‌شود، اما نیاز به مدیریت دقیق و نگهداری صحیح دارد تا از بهترین عملکرد و استفاده بهینه بهره‌مند شود.
2. قیر مخلوط 85/25
قیر مخلوط 85/25 یکی از انواع قیر است که معمولاً در صنایع راهسازی و روسازی استفاده می‌شود. این کد اطلاعاتی را درباره ویژگی‌های فیزیکی قیر ارائه می‌دهد:
85: این عدد نشان دهنده درصد اشتعال (penetration) قیر است. به این معنا که قیر مخلوط 85/25 دارای اشتعالی است که در آزمایش استاندارد استفاده شده برای تعیین اشتعال قیر به آن می‌رسد.
25: این عدد نشان دهنده نرمی قیر با استفاده از روش Softening Point است. به این معنا که در دمای 25 درجه سانتیگراد، قیر می‌تواند نرم شود.
به طور کلی، قیر مخلوط 85/25 به عنوان یک قیر نسبتاً نرم با استحکام خوب و اشتعال مناسب استفاده می‌شود. این نوع قیر معمولاً برای روسازی و پوشش‌دهی در پروژه‌هایی که نیاز به اتصال محکم به سطح جاده دارند، استفاده می‌شود. اشتعال قیر 85/25 مناسب برای محیط‌هایی با دماهای معتدل تا گرم است و نرمی مناسبی دارد که امکان پرداخت را فراهم می‌کند.
عملکرد مطلوب در دماهای متوسط: قیر مخلوط 85/25 دارای نرمی و اشتعالی است که در دماهای متوسط تا گرم به خوبی عمل می‌کند. این ویژگی باعث می‌شود که برای پروژه‌هایی که در شرایط آب و هوایی متوسط تا گرم انجام می‌شوند، مناسب باشد.
اتصال مناسب به سطح جاده: قیر 85/25 دارای خواص چسبندگی مناسبی است که به سطح جاده متصل می‌شود و باعث ایجاد اتصال محکمی میان لایه‌های مختلف جاده می‌شود.
مقاومت در برابر تغییرات دما: این نوع قیر مخلوط دارای پایداری حرارتی خوبی است و در برابر تغییرات دما و تأثیرات جوی مقاومت نسبتاً مناسبی دارد.
قابلیت استفاده در روش‌های مختلف: قیر مخلوط 85/25 قابلیت استفاده در روش‌های مختلف مانند روش‌های گرم، سرد و خیلی سرد را داراست که امکان استفاده در شرایط مختلف ساختمانی را فراهم می‌کند.
معایب:
حساسیت به دما: مانند بسیاری از انواع قیر، قیر مخلوط 85/25 نیز حساسیتی به دماهای بسیار پایین یا بسیار بالا دارد که ممکن است به عملکرد آن در شرایط آب و هوایی خاصی تأثیر بگذارد.
پایداری محدود: ممکن است در برخی شرایط محیطی مانند تغییرات شدید دما، تحت تأثیر قرار گیرد و پایداری آن کاهش یابد.
قیمت نسبتاً بالا: ممکن است قیر مخلوط 85/25 قیمتی نسبتاً بالا داشته باشد که ممکن است بر بودجه پروژه‌ها تأثیرگذار باشد.
به طور کلی، قیر مخلوط 85/25 به عنوان یکی از گزینه‌های متداول در صنعت راهسازی استفاده می‌شود که با مزایا و معایب خود باید به دقت مورد بررسی قرار گیرد تا برای هر پروژه بهترین تصمیم گرفته شود.
3. قیر سفت 90/15
قیر سفت 90/15 یکی از انواع قیر است که از طریق شاخص های مشخصی تعریف می شود. در اینجا، عدد اول (90) نشان دهنده حداقل دمای نرم شدن قیر به درجه سلسیوس است، و عدد دوم (15) نشان دهنده حداکثر دمای نرم شدن آن است.
این نوع قیر سفت به عنوان یک قیر نسبتاً سفت با استحکام خوب و درصد نرمی کم استفاده می‌شود. این نوع قیر معمولاً برای پروژه‌هایی که نیاز به یک سطح جاده با استحکام بالا و مقاوم در برابر بارهای سنگین دارند، مناسب استفاده می‌شود. به طور کلی، قیر سفت 90/15 معمولاً در مناطقی با دمای محیط معتدل تا کمی گرم و بار ترافیک متوسط تا سنگین استفاده می‌شود.
مزایای قیر سفت 90/15 شامل:
۱. استحکام بالا: قیر سفت 90/15 دارای استحکام بالاست که آن را برای استفاده در مناطق با بار ترافیک سنگین و نیاز به سطح جاده با مقاومت بالا مناسب می‌کند.
۲. پایداری در برابر تغییرات دما: این نوع قیر به دلیل سفتی و استحکام خود، پایداری خوبی در برابر تغییرات دما دارد و در مقابل دماهای بسیار پایین یا بسیار بالا مقاومت نسبتاً خوبی دارد.
۳. اتصال مناسب به سطح جاده: قیر سفت 90/15 دارای ویژگی‌های چسبندگی مناسبی است که به خوبی به سطح جاده متصل می‌شود و اتصال محکمی را ایجاد می‌کند.
۴. مقاومت در برابر خوردگی: این نوع قیر به دلیل سفتی و استحکام خود، مقاومت نسبتاً خوبی در برابر خوردگی و فرسایش دارد که طول عمر سطح جاده را افزایش می‌دهد.
۵. کارایی در بارهای سنگین: قیر سفت 90/15 معمولاً برای پروژه‌هایی با بار ترافیک سنگین و شرایط سخت استفاده می‌شود و از این نظر عملکرد مناسبی دارد.
به طور کلی، قیر سفت 90/15 برای پروژه‌هایی که نیاز به سطح جاده با استحکام بالا و مقاوم در برابر بارهای سنگین دارند، مناسب استفاده می‌شود و از مزایای مهمی برخوردار است.
با وجود مزایای قیر سفت 90/15، این نوع قیر ممکن است معایبی نیز داشته باشد، که عبارتند از:
۱. خشک شدن زودهنگام: قیر سفت 90/15 به دلیل سفتی و نرمی کمتر، ممکن است در شرایط دمایی بالا و تحت تأثیر اشعه مستقیم آفتاب، زودتر خشک شود که می‌تواند به کاهش اتصال به سطح جاده و افزایش فرسایش منجر شود.
۲. کاربرد محدودتر: از آنجا که قیر سفت 90/15 دارای نرمی کمتری است، ممکن است برای استفاده در شرایط دمایی پایین‌تر مناسب نباشد و تنها برای شرایط معینی کاربرد داشته باشد.
۳. قیمت بالاتر: ممکن است قیر سفت 90/15 قیمتی بالاتر نسبت به قیرهای دیگر داشته باشد که می‌تواند به افزایش هزینه‌های پروژه‌ها منجر شود.
۴. حساسیت به دما: مانند دیگر انواع قیر، قیر سفت 90/15 نیز حساسیتی به دماهای بسیار پایین یا بسیار بالا دارد که ممکن است بر عملکرد آن در شرایط محیطی خاص تأثیر بگذارد.
به طور کلی، مهم است که قبل از استفاده از قیر سفت 90/15، مزایا و معایب آن به دقت مورد بررسی قرار گیرد و تصمیم گیری با توجه به نیازهای ویژه هر پروژه انجام شود.
انتخاب نوع قیر مناسب
انتخاب نوع قیر مناسب برای هر پروژه به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:
منطقه آب و هوایی: در مناطق گرم و خشک از قیر سفت‌تر و در مناطق سردسیر از قیر نرمتر استفاده می‌شود.
نوع کاربرد: برای عایق‌کاری رطوبتی از قیر شل یا مخلوط و برای تولید آسفالت از قیر مخلوط یا سفت استفاده می‌شود.
بودجه پروژه: قیر شل ارزان‌ترین و قیر سفت گران‌ترین نوع قیر است.
ویژگی‌های مورد نظر: مقاومت در برابر آب، سایش، مواد شیمیایی، و غیره
انواع قیر آسفالت بر اساس گرید
انواع قیر آسفالت بر اساس گرید‌های مختلفی تعریف می‌شوند که از نظر ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی متفاوت هستند. در زیر، چندین نوع متداول قیر آسفالت بر اساس گرید آنها را بررسی خواهیم کرد:
PG 64-22: این گرید از قیر آسفالت برای استفاده در شرایط آب و هوایی معتدل به گرم مناسب است. این گرید دارای استحکام و پایداری حرارتی مناسبی است.
PG 70-22: این گرید نیز برای استفاده در شرایط آب و هوایی معتدل به گرم مناسب است و دارای استحکام حرارتی مناسبی است.
PG 58-22: این گرید معمولاً برای استفاده در شرایط آب و هوایی خنک تا معتدل مناسب است. دارای نرمی و استحکام حرارتی مناسبی است.
PG 76-22: این گرید برای استفاده در شرایط آب و هوایی معتدل تا گرم مناسب است. دارای استحکام و پایداری حرارتی بالایی است.
هر کدام از این گریدها مشخصه‌های فیزیکی و شیمیایی مختلفی دارند و بر اساس شرایط آب و هوایی، ترافیک و نیازهای پروژه، گزینه مناسبی انتخاب می‌شوند. برای مثال، در مناطق با دمای بالا ممکن است گرید‌هایی با استحکام حرارتی بالاتر انتخاب شوند در حالی که در مناطق با دمای پایین، گرید‌های با نرمی بیشتر ممکن است مناسب باشند.
قیرهای آسفالت بر اساس سیستم طبقه‌بندی PG (عملکرد-گرید) به دو دسته اصلی قیرهای نفوذی و قیرهای اصلاح‌شده با پلیمر تقسیم می‌شوند:
1. قیرهای نفوذی
این نوع قیرها بر اساس درجه نفوذشان دسته‌بندی می‌شوند.
درجه نفوذ نشان‌دهنده عمق نفوذ سوزن استاندارد در قیر در دمای 25 درجه سانتیگراد است.
قیرهای نفوذی رایج در آسفالت‌سازی عبارتند از:
60/70: مناسب برای مناطق گرمسیر و روکش‌های سطحی
85/25: مناسب برای مناطق معتدل و روکش‌های میانی
100/15: مناسب برای مناطق سردسیر و روکش‌های فونداسیون
2. قیرهای اصلاح‌شده با پلیمر
قیرهای پلیمری یکی از انواع مهم قیرها در آسفالت‌سازی می‌باشند. برخی از قیرهای پلیمری رایج که در آسفالت‌سازی استفاده می‌شوند عبارتند از:
قیرهای SBS (استایرن-بوتادین-استایرن): این نوع قیرها از مخلوط پلیمرهای استایرن، بوتادین و استایرن تشکیل شده‌اند. آنها دارای خواص انعطاف‌پذیری و مقاومت بالا در برابر خوردگی و ترک‌ها هستند که ایده‌آل برای استفاده در مناطق با تغییرات دمایی بزرگ و ترافیک سنگین می‌باشند.
قیرهای SEBS (استایرن-اتیلن-بوتادین-استایرن): این نوع قیرها با افزودن پلیمر SEBS به قیر تولید می‌شوند. آنها دارای خواص انعطاف‌پذیری بالا و مقاومت بالا در برابر ترک‌ها و خوردگی هستند.
قیرهای SBR (استایرن-بوتادین-لاتکس): این نوع قیرها از مخلوط استایرن، بوتادین و لاتکس تشکیل شده‌اند. آنها دارای خواص چسبندگی بالا و مقاومت مناسب در برابر آب و رطوبت می‌باشند.
قیرهای EVA (اتیلن-وینیل استات): این نوع قیرها با اضافه کردن پلیمر EVA به قیر تولید می‌شوند. آنها دارای خواص انعطاف‌پذیری بالا و مقاومت در برابر پیری و خوردگی هستند.
قیرهای APP (آکریلیت، پروپیلن، استایرن): این نوع قیرها از مخلوط پلیمرهای آکریلیت، پروپیلن و استایرن تشکیل شده‌اند. آنها دارای خواص مقاومت بالا در برابر حرارت و رطوبت و پایداری شیمیایی هستند.
این قیرها به عنوان یکی از راهکارهای بهبود عملکرد و طول عمر سازه‌های راهسازی شناخته می‌شوند و بسته به ویژگی‌های خاص هر نوع پروژه و شرایط محیطی، انتخاب می‌شوند.
SBS: مقاومت بالا در برابر ترک خوردگی، انعطاف‌پذیری مناسب
MPP: مقاومت بالا در برابر حرارت، مناسب برای مناطق گرمسیر
SBR: قیمت مناسب، مناسب برای ترافیک‌های متوسط
مزایا و ویژگی‌های قیر های اصلاح شده با پلیمر
مقاومت بالا در برابر رطوبت و آب: اضافه کردن پلیمرها به قیر باعث افزایش مقاومت به رطوبت و آب می‌شود که موجب ماندگاری و عمر طولانی‌تر سطوح راه و جاده می‌شود.
استحکام بالا و افزایش انعطاف‌پذیری: قیرهای اصلاح‌شده با پلیمر دارای استحکام بالا و انعطاف‌پذیری مناسبی هستند که موجب مقاومت بهتر در برابر ترک‌ها و ترک خوردگی می‌شود.
چسبندگی بالا: پلیمرها باعث افزایش چسبندگی قیر به سطح جاده می‌شوند که موجب افزایش اتصال محکم و برتری در اجرای پروژه‌های راهسازی می‌شود.
استفاده آسان و کارآمد: قیرهای اصلاح‌شده با پلیمر عمدتاً با روش‌های مختلفی مانند گرما، سردا و حتی خیلی سردا قابل استفاده هستند و به طور کلی استفاده آسانی دارند.
به عنوان مثال، استفاده از قیرهای اصلاح‌شده با پلیمر در آسفالتهای لاستیکی مخلوط با بازیافتی، سیستم‌های آب‌گریزی، پوشش‌های ضد گرد و غبار، و غیره معمول است. این نوع قیرها به عنوان یکی از راهکارهای بهبود عملکرد و طول عمر سازه‌های راهسازی شناخته می‌شوند.
این نوع قیرها با افزودن پلیمر به قیر پایه، خواص آن را ارتقا می‌دهند.
قیر روکش: برای تولید رویه نهایی آسفالت استفاده می‌شود و باید مقاومت بالا در برابر سایش، ترافیک و شرایط آب و هوایی داشته باشد.
قیر میانی: بین لایه‌های روکش و فونداسیون آسفالت قرار می‌گیرد و باید چسبندگی بالایی به مصالح سنگی داشته باشد.
قیر فونداسیون: در پایین‌ترین لایه آسفالت استفاده می‌شود و باید مقاومت بالا در برابر رطوبت و ترک خوردگی داشته باشد.
قیر ماستیک: برای درزگیری و آب‌بندی بین قطعات آسفالت استفاده می‌شود.
قیر امولسیونی: به صورت مایع و قابل پخش در آب است و برای عایق‌کاری سطوح و تولید آسفالت سرد استفاده می‌شود.
